Mijn verhaal:
Sleur, iedere dag hetzelfde riedeltje. In de inhoud zat nog wel wat verschil maar de grote lijnen wist ik wel. En het maakte me diepongelukkig. Ik wist uiteindelijk eigenlijk niet eens meer wat ik nou zelf echt wilde. En toch ging ik door, weer doen waarvan ik dacht dat het nodig was. Het bracht me natuurlijk ook een hoop. Ik kon doen en laten wat ik wilde, ik kon op vakantie, had een koopwoning in de randstad, kon als ik tijd had lekker uiteten. En toch voelde het alsof ik klem zat, klem in mijn eigen systeem en dat maakte me van binnen diepongelukkig. Voor de buitenwereld leek het alsof ik het zo goed voor elkaar had maar eigenlijk raakte ik iedere dag, iedere week meer met mezelf in de knoop. Soms frustreerde het me, dan maakte het me weer boos of verdrietig en uiteindelijk legde ik me er maar bij neer. Wat natuurlijk weer de nodige spanning met zich meebracht.
Hoe is het nu?
Nu, een aantal jaar later is alles, echt alles anders. Ik ben inmiddels verhuisd, volledig zelfstandig ondernemer en woon in een mooi vrijstaand huis, heb een leuk gezin met drie kleine kinderen, een liefdevolle man en een hond. Ik kan wekelijks mijn boodschappen (online) bij de supermarkt bestellen en plannen maken voor de toekomst. Ik kan financiële investeringen doen in mijn bedrijf en heb daar ook plezier in, om te zien hoe ik en mijn bedrijf samen groeien. En dit is natuurlijk niet vanzelf gekomen. Ik ben in therapie gegaan en heb kei hart gewerkt aan mezelf. Er zat aardig wat oud zeer ver weg gestopt die eigenlijk heel graag gezien wouden worden. Daarbij ben ik ook zelf flink aan de bak gegaan met cursussen en opleidingen waaronder een vier jarige HBO opleiding tot psychodynamisch therapeut aan de Academy voor Psychodynamica in Scherpenzeel. Ik ben opgegroeid op een boerenbedrijf en hard werken was me niet vreemd, sterker nog, daar is nog nooit iemand aan doodgegaan werd me als kind al verteld. Daar denk ik nu wel anders over. We hadden aardig wat beesten die zeven dagen in de week aandacht nodig hadden. De eerste wekkers gingen al voor zes uur om de eerste ronde buiten te doen. In het voorjaar ging de wekker zelfs nog vaker voor de schapen (waarom die beesten altijd ‘s nacht moesten lammeren begreep ik toen echt niet) om te kijken of alles nog rustig was. Het was dus ook niet meer dan vanzelfsprekend dat ik na school en in het weekend thuis mee moest helpen en voor gevoelens en emoties was geen plek. Ik heb moeten leren om echt naar mezelf te luisteren en daar ook mijn grenzen in aan te geven. Hierdoor verdween de angst om dingen niet goed te doen en de twijfel over mijn keuzes. Nu kan ik keuzes maken, erachter staan en als het een keer anders uitpakt dan deal ik daar ook wel weer mee.
Ik in een aantal kernwoorden:
Mijn omgeving omschreef me vaak als bot (wat mijn naam dan wel weer eer aan deed ) en radicaal. Zelf noem ik het meer vooruitstrevend, ambitieus en eigenwijs. Soms een beetje sarcastisch en goede zwarte humor kan ik zeker waardelen. (Misschien is hier een kleine waarschuwing wel op z’n plek, gevoelig mensen werk ik graag mee maar mensen die niks kunnen hebben en ik zijn niet zo’n hele goede combinatie )
Mijn visie:
Het kan altijd anders en er is altijd een passende oplossing. Misschien niet een die ik graag in eerste instantie had bedacht of zou willen maar die uiteindelijk wel beter is. Als de oplossing niet binnen de maatschappelijke lijntjes te vinden is, dan erbuiten. Uiteindelijk bepaal ik zelf waar die lijntjes liggen.
Als je me zou kennen:
Ik ben dus Bianca Both onderneemster, moeder en vrouw van…
Ik hou van verre reizen maken, liefst zoveel mogelijk ongepland. Als de kinderen groot zijn. Nu word ik al gelukkig van een ANWB-camping (het liefst met zoveel mogelijk sterren) en is mijn enige eis een 7-daags animatie programma met iedere avond een mini-disco.
Ik al ruim 15 jaar zeg dat ik wil gaan LARP-en en het waarschijnlijk nooit ga doen. (Misschien moet je deze even Googelen )
Ik als hobby af een toe een cursus mediumschap volg en daar zelfs graag voor naar Engeland ga.
Ik gek ben op lekker eten en een hekel heb aan sporten, slechte combinatie dus…
Typische vrouwen dingen totaal niet aan mij besteed zijn, op
naaldhakken breek ik mijn nek en make-up begin ik al helemaal niet aan.
Ik
altijd auto’s met schade uitzoek omdat ik het serieus zonde van mijn
geld vind. Als het maar rijd, een kachel heeft en de radio het doet.
